Lekcja 4
Sorry czy excuse me
Często przepraszamy, zanim coś powiemy, zrobimy, poprosimy, albo kiedy popełnimy jakiś błąd – na przykład przypadkowo potrącimy kogoś. W takich sytuacjach mówimy: „przepraszam”. Jednak Anglicy używają różnych słów w zależności od kontekstu.
Excuse me
Kiedy dopiero zamierzamy coś zrobić, powiedzieć lub zapytać, używamy „excuse me”. Na przykład, gdy:
- chcemy wyprzedzić pieszego idącego przed nami,
- zapytać kogoś na ulicy o drogę do kina,
- przyciągnąć czyjąś uwagę, żeby rozpocząć rozmowę.
Przykłady:
- Excuse me, could you tell me the way to the cinema? – Przepraszam, czy możesz powiedzieć, jak dojść do kina?
- Excuse me, I need to pass. – Przepraszam, muszę przejść.
Sorry
Jeśli już popełniliśmy jakiś błąd lub gafę, wystarczy powiedzieć „sorry”. Na przykład:
- spóźniając się na wydarzenie,
- opowiadając nietrafiony żart,
- przypadkowo potrącając kogoś w sklepie,
- a nawet rozbijając wazon na podłodze w gościach.
Przykłady:
- Sorry for being late. – Przepraszam za spóźnienie.
- Oh, I’m so sorry, I didn’t mean to bump into you! – Och, bardzo przepraszam, nie chciałem cię potrącić!
Ciekawostka: jeśli czegoś nie dosłyszymy i chcemy, żeby rozmówca powtórzył, mówimy „Sorry?” z pytającą intonacją.
Przerywanie rozmowy
Oba wyrażenia można używać, aby przerwać czyjąś wypowiedź. Najpierw mówimy: „Sorry!” lub „Excuse me!”, a potem zadajemy pytanie lub dodajemy swoje uwagi. W tym przypadku potrzebna jest wyraźna, wznosząca intonacja.
Teraz wiesz, jak poprawnie używać „sorry” i „excuse me” w różnych sytuacjach.