Lekcja 37
Zdania warunkowe w czasie przeszłym
Często mówimy, że coś byśmy zrobili, gdyby było więcej czasu, nie padał deszcz albo z milion innych powodów. Takie zdania z „gdyby” nazywa się zdaniami warunkowymi, ponieważ dane działanie mogłoby się wydarzyć tylko pod pewnymi warunkami. Na przykład: „Gdyby Paweł odrabiał lekcje, byłby prymusem.” Jak budować takie zdania w języku angielskim? Trzeba nauczyć się poprawnie używać słów if (jeśli/gdyby) i would (by).
Jak tworzyć zdania warunkowe?
Kiedy coś mogłoby się wydarzyć, ale warunek nie jest spełniony, mówimy:
- If Paweł made his homework, he would be an A-pupil. (Gdyby Pawel odrabiał lekcje, byłby prymusem.)
W takiej konstrukcji:
- W pierwszej części zdania, po if, zawsze stosujemy czas przeszły prosty (Past Simple).
- W drugiej części zdania używamy would + czasownik w formie podstawowej (bez „to”).
Możemy też zmienić kolejność części zdania. Jeśli zaczynamy od drugiej części, w której znajduje się would, to za nią umieszczamy część z if:
- Paweł would be an A-pupil if he made his homework. (Paweł byłby prymusem, gdyby odrabiał lekcje.)
Ważne zasady:
- W piśmie obie części zdania warunkowego są zawsze oddzielone przecinkiem, jeśli zaczynamy od części z if.
- W mowie dwie części oddzielamy pauzą.
Przykład:
- If it didn’t rain, we would play outside. (Gdyby nie padało, bawilibyśmy się na dworze.)
- We would play outside if it didn’t rain. (Bawilibyśmy się na dworze, gdyby nie padało.)